Τετάρτη 31 Αυγούστου 2011

Βιβλιοπαρουσίαση: "Θανάσιμος κίνδυνος".

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου: 
  «Αυτή είναι μια πραγματική ιστορία. Όλοι οι χαρακτήρες και τα περιστατικά που περιγράφονται στο βιβλίο είναι πραγματικά». Ο Τζόναθαν Χαρ πέρασε οχτώ χρόνια ερευνώντας αληθινά γεγονότα μέχρι να ολοκληρώσει αυτό το βιβλίο, που είναι παραπάνω από την ιστορία ενός δικαστικού δράματος. 
  Πρόκειται για ένα εμβληματικό έργο που παρουσιάζει, με δύναμη και καυστικότητα, τις συγκρούσεις ενός νομικού συστήματος με τις κρυφές κινήσεις των μεγάλων εταιρειών. 
  Στη μικρή πόλη της Μασσαχουσέττης, Γόμπερν, 21 οικογένειες μήνυσαν δύο από τις μεγαλύτερες εταιρείες των Ηνωμένων Πολιτειών ως υπεύθυνες για τους θανάτους των μικρών παιδιών τους. Την εκπροσώπησή τους στο δικαστήριο αναλαμβάνει ένας νεαρός φιλόδοξος δικηγόρος. 
  Το βιβλίο αυτό έχει μεταφερθεί στον κινηματογράφο με τίτλο «Ο Κατήγορος».
Συγγραφέας: Τζόναθαν Χαρ
Μετάφραση: Έλενα Προδρόμου-Γεωργιάδου
Θέμα:  Ξένη Πεζογραφία
Εκδόσεις: Πατάκης
Σελίδες: 608
Ημ. Έκδοσης: 01/04/1998

Τρίτη 30 Αυγούστου 2011

Ο Γιάννης Αγγελάκας στη Λιβαδειά.

  Χθες βράδυ, στο Πέτρινο Ανοιχτό Θέατρο Κρύας στην πόλη της Λιβαδειάς, ο Γιάννης Αγγελάκας, με το Ντίνο Σαδίκη στο μπαγλαμά και το Στάθη Αραμπατζή στην κιθάρα κατάφερε να μας ξεσηκώσει, τραγουδώντας κομμάτια από τους Επισκέπτες, τις Τρύπες και γενικότερα από όλη τη μουσική του διαδρομή.
  Κατά τη γνώμη μου, η δυναμική των τριών καλλιτεχνών, που  εμφανίζονται πάντα στη σκηνή καθιστοί, ήταν τέτοια που μας δημιούργησε την αίσθηση ότι το δίωρο της συναυλίας ήταν πολύ λίγο... Δεν πειράζει παιδιά, θα κάνουμε υπομονή μέχρι την επόμενή σας εμφάνιση!

Δευτέρα 29 Αυγούστου 2011

Ο Παντελής Θαλασσινός στο Κυριάκι Βοιωτίας.

  Μια μοναδική βραδιά μας χάρισε χτες το βράδυ ο Παντελής Θαλασσινός και η μπάντα του στα πλαίσια του Φεστιβάλ Φλυγόνιον, που διεξάγεται για πρώτη φορά στο Κυριάκι Βοιωτίας.
  Παρά το γεγονός ότι οι κλιματικές συνθήκες του όμορφου χωριού του Ελικώνα δεν ήταν οι ιδανικότερες για την διεξαγωγή της συναυλίας, άλλωστε και ο τραγουδιστής το διατύπωσε με πολύ χιούμορ "κανά ξύλο για τη σόμπα ρε παιδιά", ο τραγουδοποιός κατάφερε να μας ξεσηκώσει και να φύγουμε με τις καλύτερες εντυπώσεις!




Κυριακή 28 Αυγούστου 2011

Ευρωπαϊκός Διαγωνισμός «Διάστημα και Αεροναυτική» για μαθητές Δημοτικού.

   Ο διαγωνισμός απευθύνεται σε μαθητές ηλικίας 9 έως 11 ετών (έτη γέννησης 2000 έως και 2002) και θα τρέξει το χρονικό διάστημα από 1η Σεπτεμβρίου έως 15 Νοεμβρίου 2011.
   Ο νικητής/ η νικήτρια του διαγωνισμού στην Ελλάδα θα δώσει το όνομά του/της στο δορυφόρο της χώρας μας.
  Για περισσότερες πληροφορίες πατήστε τον παρακάτω σύνδεσμο:  http://www.galileocontest.eu/el/competition

Έφυγε ο Λεωνίδας Κύρκος.

  Πέθανε τα ξημερώματα της Κυριακής στα 87 του χρόνια ο ιστορικός ηγέτης της Αριστεράς Λεωνίδας Κύρκος. 
  Ο Λεωνίδας Κύρκος που αντιμετώπιζε τα τελευταία χρόνια προβλήματα υγείας και νοσηλευόταν συχνά  στο νοσοκομείο, απεβίωσε στις 06:25 το πρωί. Η κηδεία του θα γίνει την Τετάρτη στις 5 το απόγευμα από το Α' Νεκροταφείο Αθηνών.
  Γεννημένος το 1924 στο Ηράκλειο της Κρήτης, ο Λεωνίδας Κύρκος μαζί με τον Ι. Πασαλίδη και άλλες προσωπικότητες της Αριστεράς ίδρυσαν την ΕΔΑ.
   Υπήρξε πρόεδρος και γενικός γραμματέας του ΚΚΕ Εσωτερικού μέχρι τον Απρίλιο του 1987, όταν  εντάχθηκε στην Ελληνική Αριστερά (Ε.ΑΡ.) στην οποία και εκλέχτηκε Πρόεδρος. Μέλος του Ελληνικού Κοινοβουλίου το 1961, 1963 και 1964 εξελέγη με την ΕΔΑ και η χούντα της 21ης  Απριλίου 1967 τον συνέλαβε  και φυλάκισε για 5 χρόνια. Επανεξελέγη βουλευτής μετά την μεταπολίτευση  το 1974 και το 1977, και ευρωβουλευτής το 1981 και το 1985.
   Για πολλά χρόνια εργάστηκε για ως δημοσιογράφος και διευθυντής της εφημερίδας Αυγή.
   Μαζί με το Χαρίλαο Φλωράκη, ίδρυσε τον Συνασπισμό της Αριστεράς και της Προόδου, του οποίου υπήρξε γραμματέας μέχρι το Μάρτιο του 1991 και υπήρξε βουλευτής του Συνασπισμού από το 1989 μέχρι το 1993 από τον οποίο και  προτάθηκε τιμητικά το 2000 για το αξίωμα του προέδρου της δημοκρατίας. 

Σάββατο 27 Αυγούστου 2011

Πρωταθλητής κόσμου στο τζούντο ο Ηλιάδης!

  Είναι ο κορυφαίος αθλητής του τζούντο στον κόσμο και το απέδειξε ξανά. Για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, ο Ηλίας Ηλιάδης αναδείχθηκε Παγκόσμιος Πρωταθλητής στην κατηγορία των -90 κιλών, νικώντας με Ippon στον τελικό του Παρισιού τον Ιάπωνα Νταΐκι Νισιγιάμα, μετά από 3 λεπτά και 31 δευτερόλεπτα. 
  Στον πρώτο γύρο νίκησε με Yuko τον Πολωνό Ρόμπερτ Κράβτσικ. Στο δεύτερο γύρο επικράτησε με Ιppon σε 4 λεπτά και 3 δευτερόλεπτα τον Αλγερινό Λι Μπουγιακούμπ και στον τρίτο γύρο με τον ίδιο τρόπο σε 3.10 λεπτά προκρίθηκε επί του Βραζιλιάνο Ούγκο Πεσάνια. Στον ημιτελικό συνέχισε τη σειρά των Ippon, σε 4.19 λεπτά με αντίπαλο τον Κίριλ Ντενίσοφ από τη Ρωσία. 
  Ο 25χρονος τζουντόκα, σημαιοφόρος της ελληνικής αποστολής στους Ολυμπιακούς του Πεκίνου, έγινε γνωστός στο ευρύ κοινό το 2004. Ο 18χρονος τότε Ηλιάδης έγινε ο νεότερος Ολυμπιονίκης του τζούντο, κατακτώντας το χρυσό. Έκτοτε έχει αναδειχθεί δύο φορές Παγκόσμιος Πρωταθλητής (έχει και δύο ασημένια) και άλλες δύο φορές Πρωταθλητής Ευρώπης.
   "Ξέρω ποιος είμαι και θέλω να πιστεύω ότι ξέρω που μπορώ να φτάσω αγωνιστικά. Όμως ακόμη και εγώ, αυτή τη στιγμή νοιώθω τρομερή ένταση από το μέγεθος αυτής της επιτυχίας και αυτού του μεταλλίου. Νοιώθω ότι σήμερα έκανα το κάτι παραπάνω και γι` αυτό το συγκεκριμένο μετάλλιο μου προκαλεί διπλή χαρά. Το πρώτο μου παγκόσμιο μετάλλιο ήρθε στο Κάιρο το 2005, λίγες εβδομάδες μετά τη γέννηση του πρώτου μου παιδιού. Τώρα, λίγους μήνες πριν την έλευση του δεύτερου παιδιού, έχω πολλούς λόγους να του αφιερώσω ένα τόσο σημαντικό μετάλλιο", τόνισε πανευτυχής ο Ηλιάδης.

Πέμπτη 25 Αυγούστου 2011

Πρόγραμμα Τροφωνίων 2011.




 (Κάντε κλικ στις εικόνες για μεγέθυνση.)

Τρίτη 23 Αυγούστου 2011

Ιατρικά εργαλεία 2.500 ετών!

  «Ακούν» στο ίδιο όνομα και στην εμφάνιση είναι απα- ράλλακτα εδώ και χιλιετίες. Θα μπορούσαν με άνεση να βρίσκονται στην τσάντα ενός σημερινού γιατρού ή στον εξοπλισμό ενός σύγχρονου χειρουργείου. Κι όμως βρίσκονται εκτεθειμένα σε μια προθήκη του Αρχαιολογικού Μουσείου Πειραιά, στον όροφο του κτιρίου που πλαισιώνει στη δυτική και νότια πλευρά το ελληνιστικό θέατρο της Ζέας, στην προθήκη με τα μικροαντικείμενα δεξιά στην αίθουσα με τον αριθμό δύο.
  Σπάτουλες, λαβίδες και κοχλιάρια είναι μερικά μόνο από τα εργαλεία που συνόδευσαν έναν γιατρό στον τάφο του και τα έφερε στο φως η αρχαιολογική σκαπάνη και μαρτυρούν πόσο ανεπτυγμένη ήταν η Ιατρική στον αρχαίο ελληνικό κόσμο. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε πως από τα χρόνια που κρατούσε το σκήπτρο ο Αγαμέμνων στις πολύχρυσες Μυκήνες οι γιατροί προχωρούσαν σε ανατρήσεις κρανίων για να απομακρύνουν θραύσματα οστών και πηγμένο αίμα αλλά και για να αφαιρέσουν όγκους που προκαλούσαν πόνο, ενώ υπάρχουν παραδείγματα που τα κρανία φέρουν πολλαπλές επεμβάσεις και φαίνεται πως οι ασθενείς είχαν επιβιώσει της επέμβασης.
  Εγχείρηση στο κρανίο άλλωστε από έναν γιατρό παρουσία του Ασκληπιού απεικονίζεται και σε ένα αναθηματικό ανάγλυφο από την Αττική του 4ου αιώνα π.Χ. που φαίνεται πως αφιέρωσε ο ασθενής μετά τη θεραπεία του στον θεό της Ιατρικής - αν και, σύμφωνα με τον Ομηρο, ο Ασκληπιός δεν ήταν θεός αλλά θνητός ήρωας, ένας άριστος γιατρός, που λατρεύτηκε μετά θάνατον.
  O πατέρας της Ιατρικής Ιπποκράτης, άλλωστε, αναφέρει μαχαιρίδια για την αφαίρεση αμυγδαλών και νυστέρια, λαβίδες, τανάλιες, χειρουργικά άγκιστρα, πριόνια, τρυπάνια και σμίλες για επεμβάσεις στα οστά, βελόνες για παρακεντήσεις, καθετήρες, βεντούζες για αφαίμαξη ή για θεραπεία από το κρύωμα, ακόμη και θερμοφόρες από πηλό.
  Παράλογο; Καθόλου, υποστηρίζουν οι ειδικοί που έχουν παρατηρήσει πως όλων των ειδών τα εργαλεία -όχι μόνο τα ιατρικά- όταν αποκτήσουν μια μορφή που αποδεικνύεται λειτουργική σπάνια ξαναλλάζουν.
  Τι αλλάζει λοιπόν στο διάβα των αιώνων στην εργαλειοθήκη ενός γιατρού; Κατά βάση το υλικό. Ο ορειχάλκινος καθετήρας του αρχαίου ελληνικού κόσμου σήμερα κατασκευάζεται από πλαστική ύλη. Το τρυπάνι με το οποίο γίνονταν επεμβάσεις στο κρανίο ήταν χειροκίνητο. Σήμερα λειτουργεί με ηλεκτρισμό. Οι λαβίδες και τα νυστέρια κατασκευάζονται απλώς από διαφορετικό κράμα μετάλλου.
  Κι αν οι επεμβάσεις στο κρανίο εντυπωσιάζουν, μια άλλη ιδιαίτερα δημοφιλής επέμβαση από την αρχαιότητα ώς σήμερα είναι η λεγόμενη καισαρική τομή, στην οποία υποβάλλονται οι έγκυοι όταν ο τοκετός δεν μπορεί να γίνει φυσιολογικά. Ο πρώτος που γεννήθηκε με αυτόν τον τρόπο ήταν ο ίδιος ο Ασκληπιός!
  Ο μύθος λέει πως ο Απόλλων ερωτεύτηκε μια νεαρή πριγκίπισσα, την Κορωνίδα, η οποία ενώ ήταν έγκυος έκανε έρωτα με έναν άλλο άνδρα. Ο Απόλλων για να την εκδικηθεί ζήτησε από την αδελφή του Άρτεμη να τη σκοτώσει με τα βέλη της. Καθώς καιγόταν το σώμα της νεκρής -λέγεται, μαζί με τις σορούς άλλων νεκρών γυναικών- ο Απόλλων δεν άντεξε στην απώλεια του γιου του, άνοιξε την κοιλιά της Κορωνίδας και άρπαξε το παιδί.
  Πίσω δεν πήγαιναν ούτε οι οδοντίατροι. Υπάρχουν ευρήματα που δείχνουν πως οι αρχαίοι γιατροί που δεν αποτελούσαν διαφορετική ειδικότητα από τους οδοντιάτρους μπορούσαν να φτιάξουν γέφυρες, να αντικαταστήσουν χαλασμένα δόντια με άλλα ζώων, αλλά και να βοηθήσουν τραυματίες που είχαν σπάσει το σαγόνι τους. Ο γιατρός κατάφερε να δέσει τα δόντια με χρυσό σύρμα και να τα κρατήσει στη θέση τους.
  Ανεπτυγμένη όμως ήταν και η προσθετική μελών, όπως δείχνουν τα αρχαιολογικά ευρήματα. Στον 3ο αιώνα π.Χ. ήταν γνωστή η χρήση πρόσθετων λειτουργικών μελών, και συγκεκριμένα ενός ποδιού, ενώ ήδη από τον 6ο αιώνα π.Χ. χρησιμοποιούνταν πρόσθετα μεγάλα δάχτυλα ποδιών στην αρχαία Αίγυπτο, ώστε να διευκολύνονται ακρωτηριασμένοι ασθενείς στο περπάτημα. 

Δευτέρα 22 Αυγούστου 2011

Εκατομμύρια διαμάντια κρύβονται στη φλόγα του κεριού!

  Στις μικρές φλόγες των κεριών δημιουργούνται και καταστρέφονται κάθε στιγμή εκατομμύρια μικροσκοπικά διαμάντια, σύμφωνα με μια νέα έρευνα Βρετανών επιστημόνων. Πρόκειται για νανοσωματίδια τόσο μικρά, που 300.000 από αυτά θα χωρούσαν στο κεφάλι μιας καρφίτσας. Οι ερευνητές ανέφεραν ότι αν καταστεί δυνατό να βρεθεί ένας τρόπος να εξαχθούν αυτά τα νανο-διαμάντια από τις φλόγες, τότε θα ανακαλυφθούν νέες μέθοδοι παραγωγής διαμαντιών, πιο φθηνές, αλλά και πιο φιλικές στο περιβάλλον. 
  Οι ερευνητές του πανεπιστημίου του Σεν Άντριους στη Σκωτία, με επικεφαλής τον καθηγητή χημείας Γουζόνγκ Τσου, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο περιοδικό "Chemical Communications" της βρετανικής Βασιλικής Εταιρίας Χημείας, σύμφωνα με τις βρετανικές Telegraph, Daily Mail και Independent, ανακάλυψαν ότι περίπου ενάμισι εκατομμύριο νανοσωματίδια διαμαντιών δημιουργούνται κάθε δευτερόλεπτο, καθώς το κερί καίγεται, και συνεχώς εξαφανίζονται για να ξαναεμφανιστούν.
   Ίχνη διαμαντιών ανακαλύφθηκαν επίσης σε πειράματα που έγιναν κατά την καύση του φυσικού αερίου και του ξύλου.
  Προηγούμενες έρευνες είχαν δείξει ότι τα μόρια υδρογονανθράκων στη βάση της φλόγας του κεριού μετατρέπονται σε διοξείδιο του άνθρακα ωσότου φθάσουν στην κορυφή της φλόγας, όμως δεν ήταν γνωστό τι συμβαίνει στην ενδιάμεση περιοχή.
   Απομακρύνοντας σωματίδια από το μέσον της φλόγας, όπου η θερμοκρασία φθάνει τους 1.400 βαθμούς Κελσίου, για πρώτη φορά οι χημικοί ανακάλυψαν ίχνη και από τις τέσσερις γνωστές μορφές άνθρακα, συμπεριλαμβανομένων των διαμαντιών (επίσης βρήκαν φουλλερένια, γραφίτη και άμορφο άνθρακα). Ο καθαρός άνθρακας δημιουργεί διαφορετικές δομές ανάλογα με τον τρόπο διάταξης και διασύνδεσης των μορίων του.
   "Δυστυχώς τα σωματίδια διαμαντιού καίγονται στην πορεία και μετατρέπονται σε διοξείδιο του άνθρακα, παρόλα αυτά η ανακάλυψή μας θα αλλάξει για πάντα τον τρόπο που βλέπουμε μια φλόγα κεριού", δήλωσε ο Τσου, ο οποίος θέλει τώρα να εξετάσει αν και η φλόγα του μπάρμπεκιου περιέχει νανο-διαμάντια.

   Τα πρώτα κεριά πιστεύεται ότι φτιάχτηκαν στην Κίνα πριν από περίπου 2.000 χρόνια. Η εξαγωγή διαμαντιών, που συχνά γίνεται σε εμπόλεμες ζώνες της Αφρικής, θεωρείται μια από τις πιο "αιματοβαμμένες" και ηθικά αμφισβητούμενες οικονομικές δραστηριότητες διεθνώς. Τα διαμάντια, εκτός από κοσμήματα, χρησιμοποιούνται σε διάφορα προϊόντα, όπως κοπτικά εργαλεία, ιατρικά κ.α.

Πέμπτη 18 Αυγούστου 2011

Μεγάλοι φωτογράφοι: Henri Cartier-Bresson

  Ο Bresson γεννήθηκε στις 22 Αυγούστου 1908 στη Γαλλία από πλούσια οικογένεια και ήταν το μεγαλύτερο από 5 παιδιά. Ο πατέρας του είχε εργοστάσιο υφαντουργίας και η μητέρα του προέρχονταν από οικογένεια εμπόρων βαμβακιού. Οι γονείς παρείχαν στον Bresson οικονομική άνεση για να ασχοληθεί με τα ενδιαφέροντά του. Ο πατέρας του τον προόριζε ως διάδοχό του στο εργοστάσιο, αλλά ο ίδιος απέρριπτε αυτήν την προοπτική.
   Στα νιάτα του είχε ένα Box Brownie για να τραβάει φωτογραφίες στις διακοπές. Μετά από κάποιες αποτυχημένες προσπάθειες να μάθει μουσική, ασχολήθηκε με τη ζωγραφική στην οποία τον μύησε ένας θείος του. Το 1927 παρακολούθησε μαθήματα κοντά στον κυβιστή ζωγράφο και γλύπτη André Lhote. Παράλληλα άρχισε να κάνει παρέα και με σουρεαλιστές καλλιτέχνες. Προσπάθησε να αποτυπώσει τις καλλιτεχνικές του ανησυχίες στον καμβά, αλλά απογοητεύτηκε και κατέστρεψε τα περισσότερα έργα του. Την περίοδο 1928 – 1929 παρακολούθησε μαθήματα τέχνης και λογοτεχνίας στο πανεπιστήμιο του Cambridge. Το 1930 επέστρεψε στη Γαλλία για να υπηρετήσει τη θητεία του στο γαλλικό στρατό.
 
  Το 1931 ταξίδεψε στην γαλλοκρατούμενη Ακτή Ελεφαντοστού (στη Δυτική Αφρική), όπου ασχολήθηκε με τη ζωγραφική, τη φωτογραφία και το κυνήγι. Εκεί αρρώστησε τόσο άσχημα που κόντεψε να πεθάνει. Από το ταξίδι του αυτό απέμειναν μόνο 7 φωτογραφίες.  
  Επέστρεψε και πάλι στη Γαλλία το 1931, όπου ενέτεινε τις επαφές του με τους σουρεαλιστές. Τότε είδε τη φωτογραφία των τριών μαύρων παιδιών του Ούγγρου φωτογράφου Martin Munkácsi και αποφάσισε να ασχοληθεί αποκλειστικά με τη φωτογραφία. Ταξίδεψε σε πολλές πόλεις σε όλη την Ευρώπη και εξέθεσε για πρώτη φορά τη δουλειά του το 1932 στην Νέα Υόρκη. Το 1934 έκανε έκθεση φωτογραφίας μαζί με τον Manuel Alvarez Bravo.
   Το 1934 γνωρίζει τον πολωνό φωτογράφο David Szymin, που άλλαξε το όνομά του σε David Seymour. Μέσω του Seymour γνωρίζει και τον Robert Capa, ο οποίος τον πείθει να στραφεί στη φωτοδημοσιογραφία, προσπερνώντας τον σουρεαλισμό, που θα τον οδηγούσε στο μανιερισμό.

   Ο Bresson ασχολήθηκε με τον κινηματογράφο, παίζοντας σε ταινίες του γάλλου σκηνοθέτη Renoir και βοηθώντας τον να κάνει ταινία για το κομμουνιστικό κόμμα της Γαλλίας. Κατά τη διάρκεια του ισπανικού εμφυλίου πολέμου σκηνοθέτησε μαζί με τον Herbert Kline μια αντιφασιστική ταινία.

   Η πρώτη δημοσιογραφική δουλειά του ήταν η στέψη του βασιλιά Γεωργίου του 6ου της Αγγλίας για το γαλλικό περιοδικό Regards. Αργότερα εργάστηκε για γαλλική κομμουνιστική εφημερίδα, αλλά ενώ ήταν αριστερός δεν γράφτηκε ποτέ στο γαλλικό κομμουνιστικό κόμμα.

   Στον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο κατατάχτηκε στο γαλλικό στρατό ως δεκανέας του Τμήματος Φιλμ και Φωτογραφίας. Το 1940, κατά τη διάρκεια της μάχης της Γαλλίας, πιάστηκε αιχμάλωτος από τους Γερμανούς, οι οποίοι τον φυλάκισαν σε στρατόπεδο αιχμαλώτων. Από κει απέδρασε στην τρίτη του προσπάθεια και διέφυγε στη Γαλλία με ψεύτικα χαρτιά. Στη Γαλλία εργάστηκε για τον υπόγειο σιδηρόδρομο, όπου βοήθησε πολλούς δραπέτες, ενώ κάλυψε φωτογραφικά την κατοχή από τους Γερμανούς και την απελευθέρωση της Γαλλίας. Στο τέλος του πολέμου έκανε ένα ντοκιμαντέρ για το αμερικανικό γραφείο Πληροφοριών Πολέμου σχετικά με την επιστροφή των γάλλων φυλακισμένων και εξόριστων. Το φιλμ αυτό παίχτηκε στην Αμερική το 1947, παράλληλα με την κυκλοφορία του 1ου του βιβλίου “The Photographs of Henri Cartier-Bresson”.

   To 1947, μαζί με τον Seymour και τον Capa δημιούργησε το πρακτορείο Magnum Photos. Ο ίδιος ανέλαβε την Ινδία και την Κίνα. Εκεί κάλυψε την κηδεία του Γκάντι και την τελευταία φάση του κινεζικού εμφυλίου πολέμου, τους τελευταίους ευνούχους του Πεκίνου, καθώς και άλλα θέματα στην περιοχή. Οι δουλειές του αυτές τον κατέστησαν διάσημο. Ταξίδεψε σε πολλές χώρες σε όλον τον κόσμο. Ήταν ο πρώτος «δυτικός» φωτογράφος που φωτογράφισε ελεύθερα στη Σοβιετική Ένωση.

   Το 1952 κυκλοφόρησε το βιβλίο του The decisive moment (Η αποφασιστική στιγμή), με 126 εικόνες και εξώφυλλο φιλοτεχνημένο από το ζωγράφο Matisse. Η αποφασιστική στιγμή χαρακτηρίζει το έργο του Bresson και τον κατατάσσει στους μεγάλους δασκάλους της φωτογραφίας.

   Τη δεκαετία του 70 παράτησε τη φωτογραφία και ξαναγύρισε στη ζωγραφική. Έκανε και έκθεση ζωγραφικής στη Νέα Υόρκη το 1975. Το 2003 δημιούργησε το ίδρυμα Henri Cartier – Bresson με τη γυναίκα και την κόρη του, προκειμένου να διαχειριστεί το έργο του.

   Χρησιμοποιούσε μια Leica με 50άρη φακό, γρήγορο φιλμ και ποτέ φλας. Ο ίδιος υποστήριζε ότι ποτέ δεν κροπάριζε τις φωτογραφίες του και δεν έκανε καμιά παρέμβαση στον σκοτεινό θάλαμο. Για να περνά απαρατήρητος, κάλυπτε τη μηχανή με μαύρη ταινία.

   Ο ίδιος δεν ήθελε να φωτογραφίζεται. Σε μια τελετή στο πανεπιστήμιο της Οξφόρδης κρατούσε ένα χαρτί μπροστά στο πρόσωπό του για να αποφύγει τη φωτογράφιση. Ήταν πολύ ντροπαλός και εξάλλου δεν ήθελε να τον αναγνωρίζουν στο δρόμο, προκειμένου να μπορεί να φωτογραφίζει ανενόχλητος.

  Πέθανε στις 3 Αυγούστου 2004 στη Γαλλία.

Δευτέρα 15 Αυγούστου 2011

Ένα φάντασμα με... 4 ρόδες!

  Το αποκαλούν «αυτοκίνητο φάντασμα» μια  και κατασκευάστηκε εξ’ ολοκλήρου από Plexiglas  το 1939. Το αυτοκίνητο διαθέτει κιβώτιο τριών ταχυτήτων και είναι μοναδικό, σύμφωνα με τη Daily Mail. Έχει διανύσει μόλις 86 χιλιόμετρα σε όλη τη ζωή του.
Πηγή: www.Real.gr

Κυριακή 14 Αυγούστου 2011

H μαϊμουδίτσα και τα τιγράκια.

  Δύο μικρά τιγράκια μπήκαν στο χώρο της μαϊμουδίτσας, η οποία εκνευρισμένη από το συμβάν πήρε την κατάσταση στα χέρια της! Η συνέχεια στο παρακάτω βίντεο...

Παρασκευή 12 Αυγούστου 2011

Ο χάρτης της Ελλάδας από πλαστελίνη!

  Την περίοδο 2007-2008 υπηρετούσα στο Δημοτικό Σχολείο Αρχιλόχου - Μάρπησσας Πάρου του νομού Κυκλάδων. Μια ομάδα μαθητών της τάξης μου (Ε΄) ανέλαβε στο μάθημα της Γεωγραφίας να κατασκευάσει ένα χάρτη της Ελλάδας φτιαγμένο από πλαστελίνη. 
  Όταν τελείωσαν το χάρτη, τον τοποθετήσαμε στην τάξη για να τον βλέπουμε! Πριν κλείσει το σχολείο για τις καλοκαιρινές διακοπές, αποφασίσαμε να καθαρίσουμε την αίθουσα από τις εργασίες μας. Ξεκρεμώντας το χάρτη από τον τοίχο οι μαθητές επέλεξαν να μου τον χαρίσουν για να τους θυμάμαι. 
  Επειδή ο χάρτης ήταν φτιαγμένος από πλαστελίνη και "έπιανε" σκόνη, για να τον διατηρήσω, τον τοποθέτησα σε ένα κάδρο και τον κρέμασα σε έναν από τους τοίχους του σπιτιού μου στην Πάρο.
  Έτσι ακόμα και στις διακοπές με συντροφεύει η θύμηση του πρώτου μου σχολείου! Όσο για τους μαθητές μου; Τους βλέπω σχεδόν καθημερινά και τους καμαρώνω!
 ΥΓ. Επίσης την ίδια περίοδο, κάποιοι άλλοι μαθητές είχαν κατασκευάσει έναν ακόμα χάρτη της Ελλάδας και ένα χάρτη της Πάρου από πλαστελίνη. Δυστυχώς δεν έχω φωτογραφίες για να τις μοιραστώ μαζί σας. Αν κάποια από τα παιδιά της τάξης μας τους έχουν σε φωτογραφία,  θα τους παρακαλούσα να μου τους στείλουν με κάποιο e-mail.

Πέμπτη 11 Αυγούστου 2011

Τεστ παρατηρητικότητας!

Τετάρτη 10 Αυγούστου 2011

Τους τορπίλισαν, αλλά τους έσωσαν!

  Εβδομήντα δύο ολόκληρα χρόνια μετά βρέθηκε στην πατρίδα των ναυτικών που διέσωσε. Η πρόσφατη άφιξη του γερμανού βετεράνου του Β' Παγκοσμίου Πολέμου Βίλι Γιάκομπ στην Ελλάδα ξύπνησε μνήμες. Επανέφερε στο φως την άγνωστη ελληνογερμανική ναυτική ιστορία του 1939. Μια περιπετειώδη διάσωση, που έγινε διεθνές πρωτοσέλιδο της εποχής.
  3 Οκτωβρίου 1939, θαλάσσια περιοχή κοντά στις βρετανικές ακτές. Το ελληνικό εμπορικό ατμόπλοιο «Διαμαντής» από τις Οινούσσες, ιδιοκτησίας Διαμαντή Πατέρα, μεταφέρει 7.500 τόνους μαγγάνιο από τη Σιέρα Λεόνε στην Αγγλία. Σε καιρό αγγλογερμανικής πολεμικής σύρραξης, κουβαλά στα αμπάρια του πρώτη ύλη για την πολεμική βιομηχανία της Αγγλίας. Σύμφωνα με τους ισχύοντες κανονισμούς, αποτελεί νόμιμο στόχο για το παραπλέον γερμανικό υποβρύχιο U-35, που εκτελεί την πρώτη περιπολία του, έναν μήνα μετά την κήρυξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου κι έναν χρόνο πριν εμπλακεί και η Ελλάδα.
  Αν και είναι σε θέση να τορπιλίσει τον «Διαμαντή» αμέσως, ο κυβερνήτης Βέρνερ Λοτ δεν το κάνει. Γνωστοποιεί στον έλληνα καπετάνιο Πανάγο Πατέρα ότι θα βυθίσει το πλοίο, αφού πρώτα περισυλλέξει το πλήρωμά του. Ρίχνει και προειδοποιητικές βολές για να τον πείσει. Του ζητά να μη χρησιμοποιήσει ασύρματο, ώστε να μην εντοπιστεί το υποβρύχιο από τη βρετανική Αεροπορία, αλλά και να μη ρίξει τις σωσίβιες λέμβους στη φουρτουνιασμένη θάλασσα για την ασφάλεια του ελληνικού πληρώματος.
  Το ελληνικό ατμόπλοιο, ωστόσο, εκπέμπει SOS και πετάει τρεις βάρκες του στο νερό, η μία αναποδογυρίζει. Με θυελλώδεις ανέμους 7-8 μποφόρ και κύματα ύψους 6-7 μέτρων, το πλήρωμα του U-35 κατορθώνει να περισυλλέξει σώους όλους, και τους 28, ναυαγούς του «Διαμαντής» - δώδεκα ήταν από τις Οινούσσες. Λίγο αργότερα, ο γερμανός πλοίαρχος καλεί τον έλληνα συνάδελφό του να δει απ' το περισκόπιο τη βύθιση του «Διαμαντή» με τρεις τορπίλες! Είναι το πρώτο ελληνικό εμπορικό που βυθίζεται κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, χωρίς ακόμα Ελλάδα και Γερμανία να έχουν εμπλακεί σε πόλεμο μεταξύ τους. Για τις επόμενες 36 ώρες, τα 42 μέλη του γερμανικού πληρώματος προσφέρουν στους Ελληνες φαγητό, τσιγάρα, κουβέρτες και χώρο να κοιμηθούν πριν τους αποβιβάσουν τελικά στο ιρλανδικό ψαροχώρι Βέντρι. Στο διάστημα αυτό στην Ελλάδα ήδη τους πενθούν, θεωρώντας ότι το πλοίο βυθίστηκε αύτανδρο! Επρεπε να πάρει τηλέφωνο ο καπετάν Πανάγος τον αδελφό του στο Λονδίνο για να μάθουν τα χαρμόσυνα νέα και να στηθεί γιορτή για την επιστροφή τους.
  Ενενήντα τεσσάρων ετών σήμερα, ο Βίλι Γιάκομπ είναι ένα από τα δύο εν ζωή μέλη του πληρώματος του γερμανικού υποβρυχίου ενώ από τους Ελληνες του «Διαμαντή» δεν ζει, πιθανότατα, κανείς. Υπηρετούσε ως τεχνίτης τορπιλών όταν κλήθηκε κι εκείνος να συνδράμει στην επιχείρηση σωτηρίας των ελλήνων ναυτικών. Πρόσφατα, έκανε πραγματικότητα την επιθυμία του να έρθει οικογενειακώς στην Ελλάδα από την πόλη Μέντεν της Γερμανίας. Βρέθηκε στην Ακρόπολη και στο Μουσείο Μπενάκη, στο Ναυτικό Μουσείο Ελλάδος, στο θρυλικό θωρηκτό «Αβέρωφ», καθώς και στη ναυτική βάση υποβρυχίων στη Σαλαμίνα όπου ξεναγήθηκε στο «Ποσειδών». Το κυριότερο, είχε την ευκαιρία να ταξιδέψει και στις Οινούσσες: φιλοξενούμενος από τον δήμαρχο Ευάγγελο Αγγελάκο, ανιψιό του υποπλοίαρχου του «Διαμαντή» Ζαννή Λαιμού, συνάντησε μερικούς από τους απογόνους του ελληνικού πληρώματος και τους διηγήθηκε λεπτομερώς το ιστορικό αυτό γεγονός. Εμφανώς συγκινημένος, όταν ο δήμαρχος τού επέδωσε αναμνηστικό δίπλωμα, ο κ. Γιάκομπ απάντησε με αφοπλιστική ειλικρίνεια στην ερώτηση για την απόφαση ανθρωπιάς που οι Γερμανοί πήραν σε καιρό πολέμου: «Ηταν κι αυτοί ναυτικοί, όπως και εμείς...».
  Το τέλος του U-35. Λίγο μετά τη βύθιση του «Διαμαντή» στις 29 Νοεμβρίου 1939, το γερμανικό υποβρύχιο U- 35 που έπλεε για τη δεύτερη πολεμική περιπολία του στη Θάλασσα της Νορβηγίας, εντοπίστηκε από τα βρετανικά αντιτορπιλικά «Ικαρος», «Κίνγκστον» και «Κασμίρ» και εβλήθη με βόμβες βυθού. Οι σημαντικές βλάβες που υπέστη το έφεραν υποχρεωτικά στην επιφάνεια και ανάγκασαν τον κυβερνήτη Λοτ να διατάξει το πλήρωμά του να το εγκαταλείψει πέφτοντας στα παγωμένα νερά. Αυτή τη φορά ήταν η ώρα του λόρδου Μάουντμπατεν να σώσει όλους τους γερμανούς ναυτικούς, οι οποίοι πέρασαν τα επόμενα επτά χρόνια κρατούμενοι των Βρετανών.

Αντίληψη χρωμάτων

Τρίτη 9 Αυγούστου 2011

Σε βλέπω, με ακούς;


  Μια ταινία μικρού μήκους, η οποία βραβεύτηκε στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου και Πολιτισμού Πάτρας (2010) με ειδικό βραβείο καλύτερης ταινίας με ευαισθησία σε άτομα με αναπηρία.

Δευτέρα 8 Αυγούστου 2011

Μικρές Χαρές! (Small Pleasures)

Κυριακή 7 Αυγούστου 2011

Τι είναι αυτό; (What is that?)

Βιβλιοπαρουσίαση: "Ο Χριστός ξανασταυρώνεται".

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου:
  Στη Λυκόβρυση, ένα ελληνικό χωριό της Ανατολής, υπάρχει το έθιμο να γίνεται η αναπαράσταση των Παθών κάθε επτά χρόνια. Ο παπα-Γρηγόρης με τους προεστούς επιλέγουν τα πρόσωπα που θα λάβουν μέρος: το Χριστό θα υποδυθεί ο Μανολιός, ένας απλός βοσκός, τον Ιωάννη, ο Μιχελής, ο γιος του άρχοντα Πατριαρχέα, τον Ιούδα, ο Παναγιώταρος, τη Μαγδαληνή, η χήρα Κατερίνα. 
  Αργά το απόγευμα, καταφθάνουν πρόσφυγες από ένα άλλο χωριό, καταδιωγμένοι από τους Τούρκους. Ζητούν βοήθεια, αλλά ο παπα-Γρηγόρης τους διώχνει, λέγοντας ότι φέρνουν μαζί τους επιδημία χολέρας. Οι πρόσφυγες, με επικεφαλής τον παπα-Φώτη, καταφεύγουν στο άγριο βουνό της Σαρακήνας. Τους βοηθούν μόνον ο Μανολιός, ο Μιχελής, η Κατερίνα, ο Γιαννακός και ο Κωνσταντής (οι δύο τελευταίοι επρόκειτο να υποδυθούν τους αποστόλους Πέτρο και Ιάκωβο). 
  Μετά από την επιλογή του στο ρόλο του Χριστού, ο Μανολιός αλλάζει μέρα με τη μέρα. Χωρίζει την αρραβωνιαστικιά του και αποφασίζει να φτάσει σε όσο το δυνατόν μεγαλύτερη πνευματική, ψυχική και σωματική αγνότητα, με οδηγό τον παπα-Φώτη. Μάλιστα, στο πανηγύρι του προφήτη Ηλία υπερασπίζεται τους πρόσφυγες και μιλά για την αξία της αγάπης και του ελέους, προκαλώντας την αντίδραση των συγχωριανών του και την οργή του παπα-Γρηγόρη. 
  Στο μεταξύ πεθαίνει ο Πατριαρχέας και ο Μιχελής αποφασίζει να μοιράσει την περιουσία του στους πρόσφυγες. Όταν εκείνοι έρχονται στη Λυκόβρυση να παραλάβουν τα κτήματα, ο παπα-Γρηγόρης κηρύσσει το Μιχελή ανισόρροπο και ξεσηκώνει τους ντόπιους. Μετά το βίαιο θάνατο του αδελφού του στη σύγκρουση που ακολουθεί, ο παπα-Γρηγόρης υποδεικνύει στον αγά το Μανολιό ως υπαίτιο όλων των συμφορών. Πετυχαίνει την καταδίκη του και την παράδοσή του στους εξαγριωμένους χωρικούς.
Συγγραφέας: Νίκος Καζαντζάκης
Θέμα:  Ελληνική πεζογραφία
Εκδόσεις: Καζαντζάκη
Σελίδες: 452
Ημ. Έκδοσης: 01/09/2003 (ΙΔ΄ επανεκτύπωση)
  Το έργο του Καζαντζάκη μεταφέρθηκε και στον κινηματογράφο από τον Ζιλ Ντασέν το 1957. 

  Επίσης την περίοδο 1975-1976 προβλήθηκε από την ΕΡΤ η ομώνυμη τηλεοπτική σειρά που συντάραξε το τηλεοπτικό κοινό, σημειώνοντας υψηλή τηλεθέαση για τα δεδομένα εκείνης της εποχής.

Σάββατο 6 Αυγούστου 2011

66 χρόνια από την βόμβα στη Χιροσίμα...

Την 66η επέτειο του βομβαρδισμού της Χιροσίμα τίμησε η Ιαπωνία, με τον πρωθυπουργό Ναότο Καν να επαναλαμβάνει τις εκκλήσεις του για αποπυρηνικοποίηση και για εξάλειψη των πυρηνικών όπλων.

Μετά την ρίψη της ατομικής βόμβας στην Χιροσίμα, τρεις ημέρες μετά οι ΗΠΑ έπληξαν με μία ακόμη και το Ναγκασάκι
   Κατά την διάρκεια τελετής στο πάρκο όπου βρίσκεται το Μνημείο Ειρήνης της Χιροσίμα, ο Ιάπωνας πρωθυπουργός -εν μέσω και της κρίσης στην Φουκουσίμα, τόνισε ότι η χώρα πρέπει να αλλάξει την ενεργειακή πολιτική της. Όπως είπε, η χώρα πρέπει να στοχεύσει να γίνει μία κοινωνία που δε θα εξαρτάται από την πυρηνική ενέργεια.
   "Η εμπιστοσύνη που είχε κάποτε ο λαός της Ιαπωνίας στην πυρηνική ενέργεια έχει ραγίσει", δήλωσε ο δήμαρχος της Χιροσίμα Καζούμι Ματσούι.
   Ο απολογισμός από τη ρίψη της ατομικής βόμβας ήταν στα τέλη του 1945 140.000 νεκροί, έναντι συνολικού πληθυσμού 350.000 κατοίκων της πόλης. Αρκετές χιλιάδες πέθαναν αργότερα από διάφορες αρρώστιες και τραύματα. Σήμερα, ο επίσημος απολογισμός έχει φτάσει τους 269.446 νεκρούς.
   Τρεις ημέρες μετά την επίθεση στη Χιροσίμα, οι Ηνωμένες Πολιτείες έριξαν και δεύτερη ατομική βόμβα στο Ναγκασάκι. Στην τελετή παρευρέθηκαν εκπρόσωποι από περισσότερες από 60 χώρες.
Πηγή: Το Έθνος 

Παρασκευή 5 Αυγούστου 2011

H Τρίτη Δημοτικού (2009-2010) του Δημοτικού Σχολείου Αγίου Δημητρίου Βοιωτίας.

  Τη σχολική χρονιά 2009-2011 υπηρετούσα με απόσπαση στο Δημοτικό Σχολείο Αγίου Δημητρίου του νομού Βοιωτίας. Λίγες μέρες πριν το τέλος της χρονιάς, μια από τις μαθήτριες μου, η Έλενα Κ., έφτιαξε μια ζωγραφιά των παιδιών της τάξης μαζί με το δάσκαλό τους και μου τη χάρισε.
   Τη ζωγραφιά αρχικά την κρεμάσαμε στο πίνακα ανακοινώσεων της τάξης για να τη θαυμάζουμε και μετά τη λήξη των μαθημάτων την κράτησα. Για να τη διατηρήσω σε όσο το δυνατόν καλύτερη κατάσταση, την τοποθέτησα σε ένα μεγάλο κάδρο και την κρέμασα σε ένα από τα δωμάτια του σπιτιού μου στην Πάρο! Έτσι στις καλοκαιρινές μου διακοπές έχω την τύχη να με συντροφεύουν όμορφες αναμνήσεις από τα παιδιά του μικρού αυτού χωριού στη Βοιωτία.  

Πέμπτη 4 Αυγούστου 2011

Μια βραδιά στον κάδο...

  Ποιο θέατρο και ποιος κινηματογράφος; Στην εποχή που εκτός από ανάδελφον κινδυνεύουμε να γίνουμε και έθνος ρακοσυλλεκτών, αρκεί η θέα από το μπαλκόνι στο δρόμο για να μας προσφέρει δωρεάν ενατένιση, κοινωνικό προβληματισμό, συναισθηματική φόρτιση -ακόμη και κωμικές σκηνές.
    Μοναδική προϋπόθεση; Στο οπτικό πεδίο να περιλαμβάνονται ένας ή περισσότεροι κάδοι απορριμμάτων και ανακύκλωσης...
   Η οικονομική αποσύνθεση, η απελπισία, οι ανατροπές στη ζωή όλο και περισσότερων συμπολιτών, ακόμη και αν κάπως κρύβονται κάτω από το φως του ήλιου (ή της επίσημης προπαγάνδας), αποκαλύπτονται θεαματικά στα σκοτεινά. Η αναζήτηση τροφής και υλικών άμεσης χρήσης μέσα στα σκουπίδια ήταν μέχρι πρότινος «σπορ» για ελάχιστους. Και δεν ήταν απαραίτητο να τους δεις επί το έργον για να καταλάβεις την κατάσταση. Οπως στα συσσίτια των απόρων δεν έρχονται πια μόνο ρακένδυτοι και ετοιμόρροποι συνάνθρωποι, αλλά και άλλοι που φαίνεται πως έχουν ένα σπίτι και ντουλάπα με καθαρά ρούχα, το ίδιο συμβαίνει και με τους κάδους.
   Οι «προβολές» είναι καθημερινές. Το έργο της περασμένης Κυριακής, που παρακολούθησε ο υπογράφων, παίχτηκε σε δρόμο συνοικιακό. Με πολυκατοικίες παλιές αλλά και από εκείνες τις σύγχρονες με τα δώματα και τους ημιυπαίθριους στο ρετιρέ που τόσο συμπαθούν οι επενδυτές τής πάλαι ποτέ ευμάρειας. Στο μπαλκόνι, οι θεατές βουτηγμένοι σε συζήτηση για τις οικονομικές δυσκολίες που διακόπτεται άδοξα μόλις εντοπίζεται ο αποψινός ήρωας. Εχει σταματήσει δίπλα στον κάδο. Από μακριά μοιάζει νεαρός χωρίς να διακρίνεται πρόσωπο. Αρκεί το παράστημα, το σακίδιο που ξεκρεμά από τον ώμο και η ευκολία με την οποία σκύβει στον κάδο.
   Πρώτα βγάζει μια σαγιονάρα. Μετά το ταίρι της. Τις αφήνει να αναπηδήσουν στην άσφαλτο. Βγάζει τα παπούτσια του. Τις δοκιμάζει. Τις βάζει στο σακίδιο. Μετά ένα μικρό άσπρο σακουλάκι με μαύρα σημάδια. Η απόσταση δεν βοηθά. Ανοίγει το σακίδιο και κάτι βγάζει. Ανοίγει το σακουλάκι, βάζει μέσα εκείνο που έβγαλε από το σακίδιο και μετά το κατευθύνει στο στόμα. Μασάει. Επαναλαμβάνει την κίνηση. Σασπένς. Τη λύση δίνει ο πιο ανοιχτομάτης των θεατών. Τρώει κόλλυβα... Από μνημόσυνο και από μνημόνιο.
   Το «δείπνο» τελειώνει, οι θεατές έχουν βαρυστομαχιάσει, αλλά ο ήρωάς μας συνεχίζει απτόητος. Βγάζει από τον κάδο ένα μπλουζάκι. Κι άλλο ένα. Τα εφαρμόζει στο σώμα του. Τα βάζει στο σακίδιο. Μετά βγάζει ένα σορτσάκι κι ένα παντελόνι. Τα τινάζει. Σκέφτεται να τα δοκιμάσει. Σταματά. Κοιτά προς τα γύρω μπαλκόνια. Αντιλαμβάνεται πως έχει θεατές. Δεν ζητά εισιτήριο. Αλλά δεν σταματά κιόλας. Το σακίδιο γεμίζει και με άλλα ρούχα. Βάζει μέσα και τα παπούτσια που φορούσε. Συνεχίζει το δρόμο αγέρωχος με τις σαγιονάρες. Τώρα φαίνεται και το πρόσωπο. Γύρω στα τριάντα. Σίγουρα μας έχει δει. Ισως να μας καληνύχτιζε κιόλας. Αν δεν φοβόταν πως θα μας κάνει να ντραπούμε που ακόμη συζητάμε σκυφτοί για τα οικονομικά προβλήματα...

Επιτυχής υπερατλαντική πτήση με βιοκαύσιμο!

  Ένα Boeing 777 - 200 ER της εταιρείας Aeromexico, έγινε το πρώτο αεροσκάφος που πραγματοποίησε με επιτυχία υπερατλαντική πτήση με τη χρήση βιοκαυσίμων. 
  Το αεροσκάφος απογειώθηκε από την Πόλη του Μεξικού με 250 επιβάτες και προσγειώθηκε χθες Τρίτη με ασφάλεια στη Μαδρίτη.
  Χρειάστηκε 11 ώρες για να καλύψει την απόσταση χρησιμοποιώντας 30% χαμηλής περιεκτικότητας σε άνθρακα βιοκαύσιμα (20 τόνους) και 70% κηροζίνη (55 τόνους).
   Σύμφωνα με τους αρμόδιους με τον συγκεκριμένο συνδιασμό καυσίμων εξοικονομήθηκαν 1,5 τόνοι παραδοσιακού καυσίμου. "Η πτήση ήταν εξαιρετική και οι κινητήρες του αεροσκάφους λειτούργησαν πολύ καλά. Είχαμε πραγματοποιήσει όλες τις απαραίτητες δοκιμές και γνωρίζαμε ότι όλα θα πάνε καλά," δήλωσε ο κυβερνήτης του, Φρανσίσκο Φερνάντες Σάρντα.
   Το βιοκαύσιμο που χρησιμοποιήθηκε παράγεται από το φυτό jatropha curcas, το οποίο φύεται στο νοτιοδυτικό Μεξικό.
   Σημειώνεται ότι η χρήση του δεν είναι ακόμη οικονομικά βιώσιμη λόγω του υψηλού κόστους παραγωγής. Ωστόσο η Aeromexico σκοπεύει να χρησιμοποιήσει το βιοκαύσιμο μέσα στον επόμενο χρόνο για κοντινότερες πτήσεις σε προορισμούς όπως το Σαν Χοσέ της Κόστα Ρίκα. 

Τετάρτη 3 Αυγούστου 2011

Χώροι και εκδηλώσεις για την πανσέληνο της 13ης Αυγούστου.

  Η φετινή πανσέληνος της 13ης Αυγούστου θα έχει ανοιχτούς 75 αρχαιολογικούς τόπους - πέρσι ήταν 81 και πρόπερσι 90. Η Ακρόπολη, όμως, θα είναι κλειστή. Σε σαράντα έναν από αυτούς θα δοθούν μουσικές εκδηλώσεις και σε πέντε θεατρικές. Μια μουσικοθεατρική παράσταση και μια προβολή ταινίας αρχαιολογικού περιεχομένου συμπληρώνουν το «προφίλ» των φετινών υποστηρικτικών εκδηλώσεων. 
ΑΤΤΙΚΗ:
*Αύλειος χώρος Ιλίου Μελάθρου: συγκρότημα «Κέλσος», με μουσική των 16ου-18ου αιώνα.
*Διονυσίου Αρεοπαγίτου και μπροστά στην Ρωμαϊκή Δεξαμενή: Συμφωνική Ορχήστρα της ΕΡΤ
*Αμφιαράειο Ωρωπού: μουσική εκδήλωση
*Αρχαιολογικό Μουσείο Μαραθώνα
*Αρχαιολογικό Μουσείο Μεγάρων: μουσική εκδήλωση
*Ολυμπιείο
ΣΤΕΡΕΑ ΕΛΛΑΔΑ - ΕΥΒΟΙΑ
*Αρχαιολογικό Μουσείο Χαιρωνείας: μουσική εκδήλωση
*Ρωμαϊκή Αγορά Δελφών: μουσική εκδήλωση
*Ακρόπολη Πρόερνας: μουσική εκδήλωση
*Βυζαντινό Μουσείο Φθιώτιδας (Υπάτη): μουσική εκδήλωση με την Αννα-Μαρία Κάλφα
*Αρχαιολογικός Χώρος Φούρκας Σκύρου: μουσική εκδήλωση
*Κάστρο Καράμπαμπα
*Αρχαιολογικός χώρος Νέας Πλευρώνας: μουσικοθεατρική εκδήλωση
*Αρχαιολογικός χώρος Στράτου: μουσική εκδήλωση
*Κάστρο Ναυπάκτου (κατά την πανσέληνο και την επομένη): μουσική εκδήλωση
ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ
*Κάστρο Χώρας Κυθήρων
*Αρχαία Κόρινθος: «Trio Mozarteum»
*Αρχαία Νεμέα: «Altenberg Trio»
*Αρχαία Σικυώνα: «Minetti Quartett»
*Αρχαιολογικό Μουσείο Πατρών: μουσική εκδήλωση
*Ναός του Επικούριου Απόλλωνα: «Ανδρομάχη» του Ευριπίδη με την «Αιχμή»
*Παλαιό Μουσείο Αρχαίας Ολυμπίας: μουσική εκδήλωση
*Παλαμήδι Ναυπλίου
*Επαυλη Ηρώδου του Αττικού: μουσική εκδήλωση με τη Σοφία Παπάζογλου
*Ακρόπολη Φρουρίου Πύλου: αφιέρωμα στον Ζαμπέτα
*Μυστράς
*Αρχαιολογικό Μουσείο Σπάρτης
ΗΠΕΙΡΟΣ - ΕΠΤΑΝΗΣΑ
*Κάστρο Ιωαννίνων (Ιτς Καλέ): μουσική εκδήλωση
*Αρχαία Δωδώνη: Λόρκα με το ΔΗΠΕΘΕ Ιωαννίνων
*Κάστρο Αρτας: μουσική εκδήλωση
*Νεκρομαντείο: μουσική εκδήλωση
*Πύργος Ραγίου
*Ελέα Παραμυθιάς: μουσική εκδήλωση
ΘΕΣΣΑΛΙΑ
*Αρχαιολογικό Μουσείο Βόλου
*Αρχαιολογικό Μουσείο Αλμυρού
*Αρχαιολογικός χώρος Αζώρου: μουσική εκδήλωση
*Κάστρο Σκήτης Δήμου Μελίβοιας: μουσικοθεατρική εκδήλωση
*Αρχαιολογικός χώρος Ν. Αγχιάλου: μουσική εκδήλωση
*Περιβάλλων χώρος βυζαντινού ναού Επισκοπής Α. Βόλου: μουσική εκδήλωση
*Βυζαντινό κάστρο Φαναρίου
*Τοξωτή γέφυρα Πορταϊκού
*Βυζαντινό Κάστρο Τρικάλων
*Σπήλαιο «Μούτα» Θεόπετρας Τρικάλων
ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ
*Επταπύργιο
*Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης: μουσική εκδήλωση με το «Εν χορδαίς»
*Σπήλαιο Πετραλώνων Χαλκιδικής
*Αύλειος χώρος Μουσείου Βασιλικών Τάφων Αιγών: μουσική εκδήλωση
*Αρχαιολογικός χώρος Πέλλας: μουσική εκδήλωση
*Αρχαιολογικός χώρος Εδεσσας
*Αρχαιολογικός χώρος Καλής Βρύσης: μουσική παράσταση
*Αύλειος χώρος Αρχαιολογικού Μουσείου Θάσου: αφιέρωμα στον Μάνο Χατζιδάκι
*Αρχαία Αγορά Θάσου
*Αρχαιολογικός χώρος Δίου: μουσική εκδήλωση
*Βυζαντινό Μουσείο Βέροιας
*Αύλειος χώρος αρχαιολογικού Μουσείου Αιανής: μουσική εκδήλωση
ΘΡΑΚΗ
*Αρχαιολογικός χώρος Αβδήρων
*Αρχαιολογικός χώρος Ζώνης: τζαζ μουσική
*Ιερό Μεγάλων Θεών Σαμοθράκης
ΒΟΡΕΙΟ ΑΙΓΑΙΟ
*Κάστρο Μυτιλήνης: μουσική εκδήλωση
*Αρχαιολογικός χώρος Θέρμης Λέσβου (προπαραμονή Πανσελήνου): μουσική εκδήλωση
*Αρχαιολογικός χώρος Ψαρών
*Αρχαιολογικός χώρος Μέσων Λέσβου
*Κάστρο Χίου (κτήριο «Σκοτεινής φυλακής»): προβολή ταινιών
*Αρχαιολογικός χώρος Εμποριού: μουσική εκδήλωση
*Πολιόχνη Λήμνου: μουσική εκδήλωση
ΝΟΤΙΟ ΑΙΓΑΙΟ
*Αρχαιολογικός χώρος Υρίων Νάξου
*Αρχαιολογικός χώρος Κιονίων Τήνου
*Αρχαιολογικός χώρος Δήλου (επομένη πανσελήνου): συναυλία του Νίκου Κυπουργού
*Αρχαιολογικός χώρος Ηραίου Σάμου
ΚΡΗΤΗ
*Τύλισσος: τζαζ μουσική
*Αρχαιολογικός χώρος Λατούς (παραμονή πανσελήνου): μουσική εκδήλωση
*Αρχαιολογικός Γουρνιών: θεατρική παράσταση
*Αρχαιολογικός χώρος Μαλίων: μουσική εκδήλωση 

Στην αυγουστιάτικη πανσέληνο 60 αρχαιολογικοί χώροι ανοιχτοί το βράδυ.

  Ανοιχτοί θα παραμείνουν το βράδυ της 13ης Αυγούστου περισσότεροι από 60 αρχαιολογικοί χώροι και μουσεία, εκτός από την Ακρόπολη, ώστε οι επισκέπτες τους να απολαύσουν το αυγουστιάτικο φεγγάρι.

 
  Ο αρχαιολογικός χώρος της Ακρόπολης δε θα συμμετάσχει στη φετινή διοργάνωση. Θα παραμείνει κλειστός για λόγους προστασίας των μνημείων του βράχου αλλά και των ίδιων των επισκεπτών, καθώς σύμφωνα με την Α΄ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων οι προηγούμενοι εορτασμοί σημαδεύτηκαν από σοβαρά προβλήματα.
   Ένα από αυτά ήταν ο αριθμός των επισκεπτών, ο οποίος την περσινή χρονιά ξεπέρασε τα 15.000 άτομα (σσ. φέτος εκτιμάται ότι θα αυξανόταν κατά τουλάχιστον 35%). Το γεγονός είχε ως αποτέλεσμα να παρατηρηθούν συνωστισμοί, εκνευρισμοί, καθυστερήσεις, αλλά και φαινόμενα παραβατικότητας, από άτομα που επωφελήθηκαν του συνωστισμού και του ημίφωτος.
   Επιπλέον, το σκοτάδι εμποδίζει την κίνηση των επισκεπτών στην ολισθηρή και ανώμαλη επιφάνεια του ιερού Βράχου, ενώ υπάρχει κίνδυνος τραυματισμών, κυρίως στο σημείο της μεταλλικής κλίμακας του Μνημείου του Αγρίππα, το οποίο είναι κατηφορικό και σκοτεινό.
   Σε ό,τι αφορά στην ασφάλεια των μνημείων, η αρμόδια Εφορεία θεωρεί ότι, λόγω του όγκου των επισκεπτών, δεν είναι δυνατή η σωστή φύλαξη και προφύλαξη του χώρου. Ιδιαίτερο πρόβλημα παρατηρείται στο δυτικό τμήμα του Παρθενώνα και στη νότια πλευρά των Προπυλαίων, όπου υπάρχουν εγκαταστάσεις και σκαλωσιές των έργων της αναστήλωσης.
Πηγή: Το Έθνος

Τρίτη 2 Αυγούστου 2011

Μύθοι του Αισώπου σε 3D!

  Μια φορά κι έναν καιρό, σε ένα όχι και τόσο μακρινό μέλλον, οι άνθρωποι για να σώσουν τα ζώα από εξαφάνιση τα συγκεντρώνουν σε ένα τεράστιο πάρκο, τον «Ζωολογικό Κήπο: Ο Αίσωπος», σε συνθήκες άριστες φαινομενικά αλλά μακριά από το φυσικό περιβάλλον τους, τη ζούγκλα.
  Εκεί, συνωστισμένα, αποκτούν όλες τις νευρώσεις του σύγχρονου ανθρώπου. «Ακριβώς όπως τα περιέγραψε ο μεγάλος παραμυθάς πριν από μερικές χιλιάδες χρόνια. Οι μύθοι του Αισώπου παρουσιάζονται στη σειρά χωρίς επεμβάσεις ή αλλοιώσεις, σαν συμβάντα της ζωής στο πάρκο», εξηγεί ο εμπνευστής και δημιουργός μιας σειράς 3D κινουμένων σχεδίων - που έχει προκαλέσει το ενδιαφέρον ευρωπαϊκών καναλιών αλλά και του Al Jazeera -, ο animator Παναγιώτης Ράππας.
   Για πολλά χρόνια ο Παναγιώτης Ράππας αναζητούσε τρόπο να παρουσιάσει τους μύθους «σαν επεισόδια μιας ενιαίας σειράς στη λογική των "Τομ και Τζέρι". Με πολύ χιούμορ και ενέργεια. Ηταν όμως δυσεπίλυτο πρόβλημα διότι οι μύθοι είναι πολλοί, τουλάχιστον 200 και με διαφορετικούς ήρωες και περιεχόμενο».
  Όσα φέρνει η ώρα δεν τα φέρνει ο χρόνος όλος, λέει ο λαός. «Η ιδέα μού ήρθε σε μια επίσκεψη με τον γιο μου στο Αττικό Πάρκο. Εκεί έχουν μια πανέμορφη τίγρη, η οποία όσο ήμασταν στον ζωολογικό κήπο βρυχόταν συνεχώς. Απόρησα και ρώτησα έναν από τους φύλακες. Μου εξήγησε πως το ζώο ουσιαστικά υποφέρει από νεύρωση λόγω αιχμαλωσίας. Αυτό ήταν. Η ιδέα που έψαχνα είχε βρεθεί».
  Με μια ομάδα νεαρών συνεργατών του ο Ράππας δούλεψε ένα πιλοτικό επεισόδιο διάρκειας δύο λεπτών, «για να είναι σαφές τι προσπαθούμε να κάνουμε». Το σκεπτικό αφορά μία σειρά από 50 πεντάλεπτα επεισόδια, τα οποία μπορεί να προβληθούν μεμονωμένα ή και ανά δύο, τρία ή τέσσερα μαζί (και με αγγλικούς υπότιτλους, ένεκα διεθνούς συμπαραγωγής).
  Στην ετήσια συνάντηση παραγωγών της EBU, της Ενωσης των δημόσιων ραδιοτηλεοπτικών δικτύων της Ευρώπης, με προτροπή τής τότε διευθύντριας διεθνών συμπαραγωγών της ΕΡΤ Ειρήνης Γαβαλά παρουσιάστηκε η πρόταση με τίτλο «Ζωολογικός κήπος: Ο Αίσωπος». Αμέσως εξέφρασαν το ενδιαφέρον να συμμετάσχουν στη συμπαραγωγή, αποκτώντας και δικαιώματα μετάδοσης, οι δημόσιες τηλεοράσεις της Γαλλίας, της Πορτογαλίας, της Κροατίας και της Τουρκίας.
  Σε εκείνη τη συνάντηση «ήταν και ένας Άραβας παραγωγός συνεργάτης του Al Jazeera, o οποίος μετέφερε το ενδιαφέρον του δικτύου να πάρει μέρος και αυτό στη δημιουργία της σειράς», αναφέρει ο Παναγιώτης Ράππας, δημιουργός του εξαγώγιμου ελληνικού τηλεοπτικού προϊόντος - και μάλιστα τρισδιάστατου.
Πηγή: Χρήστος Ν.Ε. Ιερείδης, Τα Νέα

Δευτέρα 1 Αυγούστου 2011

Καλό μήνα, Αύγουστος είναι...